Monday

beauty and the beast...


Ολοι κρυβουμε ενα κτηνος μεσα μας.Κι εγω επισης....μονο που το κρατουσα κοιμισμενο ή ετσι τουλαχιστον νομιζα..Εχετε ακουσει ιστοριες για τιγρεις που στο τελος τρωνε το θηριοδαμαστη;Ποσο να αντεξει τις βουρδουλιες το δόλιο το ζωο;Ποσο να αντεξει τον εγκλεισμο και τον καταναγκασμο;Ετσι κι εγω...ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ.Δεν ειμαι του σαλονιου,βασικα ειμαι του ΛΙΜΑΝΙΟΥ,αν και οχι οπαδος της ομαδας του.
Εκει μεγαλωσα,στα καταγωγια.Στην πλατεια Μεμου,στην Τρουμπα μαζι με τα αραπακια και τους ξεμπαρκους.Στα Εξαρχεια,με τα πρεζακια που τρυπωναν στα ετοιμορροπα για να σουταρουν το φιξακι.Σε ροκ κλαμπ σαν τη"16",τον Αρη,τη Βικτωρια,κι οχι στην Ομπρε που ηταν πολυ φλωρικια για τα γουστα μου.Ασε που τα τεκνά Β.Π. ποτέ δεν ήξεραν να πηδηξουν ουτε και να πηδηχτουν...απο τοτε,μεχρι τωρα και εις τον αιωνα των αιωνων.
Γιατι το καλο το πηδημα δε γινεται με δαντελενιο βρακακι Victoria's Secret,ουτε με δονητη-που εγινε πολυ της μοδας τελευταια-απο το ταδε μαγαζακι του Λονδινου,ντιζα'ι'νάτο και μοδερνο.
Το καλο το πηδημα γινεται στην πορτα του αγνωστου σπιτιου,την ωρα που σε φιλα για καληνυχτα...την ωρα που θελεις λιγο ακομα...λιγο πιο πολυ...λιγο πιο ψηλα να φτασεις..που θες να σου κανει κομματια τα χειλη με τα δοντια του,να γευτεις το αιμα στο στομα.Την ωρα που δε σκεφτεσαι τιποτα,ουτε τον μπαρμπα που περναει και λεει δυνατα"α,να χαθειτε βρωμοπαιδα,αλητες"και ξεκουμπωνεις τη ζωνη στο παντελονι του,ετσι για να τον διευκολυνεις λιγο,γιατι δε θελεις να τραβηξει τα χερια του απο πανω σου ουτε για να ξεκουμπωθει.Κι αν δεν εχεις/εχει προφυλακτικο,σιγα μη μασησεις..εχει χερια,εχει δαχτυλα που γλυστρανε επιδεξια και σε στελνουν κανονικα.Κι εσυ εχεις δαχτυλα,χρησιμοποιησε τα τελος παντων ξενερωτακι μου.
Κι αυτο το πηδημα για το οποιο σου μιλαω εχει για μουσικη υποκρουση ενα τανγκο και γινεται με τα ρουχα φορεμενα και τα κορμια σ'αποσταση.Εχεις αραγε ζησει εναν οργασμο με τα ματια;
Σ'εχει αναψει ενας αντρας τοσο πολυ που να χυνεις μονο με τη ματια του τριγυρισμενη απο κοσμο,ορθια,μ'ενα ποτηρι στο χερι κι ενα χαμογελο-ηλιθιο προφανως-στα χειλη;
'Η στο μπροστινο καθισμα ενος αυτοκινητου με το φοβο οτι σε βλεπουν και το λεβιε των ταχυτητων να σου μελανιαζει τις γαμπες;
Με το κασετοφωνο να ουρλιαζει I fuck like a beast;Και να μη σε νοιαζει τιποτα,ουτε τα βλεμματα των περαστικων,ουτε το κρυο που δυναμωσε,ουτε η γκρινια που θ'ακουσεις γιατι παλι αργησες,ουτε η κατσαδα το πρωι στη δουλεια που παλι θ'αργησεις.
Γιατι δε σε νοιαζει τιποτα,γιατι δεν εχεις αναγκη τιποτα,γιατι το μονο που εχει σημασια ειναι να μπει λιγο πιο βαθια,να μεινει μεσα σου λιγο ακομα,να σπρωξει πιο δυνατα,να σε γαμησει λιγο πιο αγρια,να σε κανει να μην ξερεις τι λες,να ζητας πραγματα που ποτέ δεν φανταζοσουν οτι θα ζηταγες,να παρακαλας να σου γαμησει οχι μονο το σωμα αλλα και το μυαλο...λιγο πιο πολυ,λιγο πιο μακρια,κι ακομα ψηλοτερα...